κάμπινγκ

(αγγλ. camping). Είδος τουρισμού κατά το οποίο η εγκατάσταση γίνεται σε σκηνές, τροχόσπιτα και άλλα κινητά καταλύματα για μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο όρος χρησιμοποιείται διεθνώς, τόσο για τον τρόπο όσο και για τον χώρο διαμονής. Η προέλευση του κ. ως μορφής τουρισμού είναι αβέβαιη. Πιστεύεται ότι το πρώτο κ. εγκατέστησε ο Τ.Χ. Χόλντινγκ το 1877, ως απαραίτητο συμπλήρωμα μιας κρουαζιέρας με κανό στη Σκοτία. Είναι γεγονός πάντως ότι στον Χόλντινγκ και στον αιδεσιμότατο Πιτ Τζόνσον του Νιου Κόλετζ της Οξφόρδης οφείλεται η ίδρυση, το 1901, της πρώτης οργά νωσης των κ. (Association of Cycle Campers), η οποία αριθμούσε είκοσι μέλη. Άλλοι δύο σύλλογοι, οι οποίοι ιδρύθηκαν το 1906 και το 1909 και συγχωνεύτηκαν με τον πρώτο, δημιούργησαν το 1919 το Camping Club of Great Βritain and Ireland. Ανάλογες πρωτοβουλίες οδήγησαν στην ίδρυση του Camping Club Français (1910) στη Γαλλία, του Camping Club de Βelgique (1912) στο Βέλγιο και του Deutscher Kanu Verband (1914) στη Γερμανία. Στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, λέσχες κατασκηνωτών εμφανίστηκαν μόνο μετά τον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο· από τότε o θεσμός του κ. διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο και τελικά, μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, πήρε μαζική μορφή και άλλαξε χαρακτήρα. Ο αρχικός του χαρακτήρας είχε διαμορφωθεί από την επιθυμία ορισμένων εκδρομέων να επιδοθούν στον εκδρομικό τουρισμό, ξεφεύγοντας από τα συνηθισμένα δρομολόγια, με τη δυνατότητα να σταθμεύουν και να αναπαύονται χρησιμοποιώντας δικό τους εξοπλισμό, εύκολο στη μεταφορά. Στις αρχές, τον εξοπλισμό του κ. αποτελούσαν μόνο τα απαραίτητα που μπορούσε να μεταφέρει o εκδρομέας μόνος του. Αργότερα, η διάδοση του ποδηλάτου επέτρεψε μακρινότερες και λιγότερο κουραστικές εκδρομές, και τη μεταφορά πληρέστερου και πιο άνετου εξοπλισμού. Η χρησιμοποίηση μηχανοκίνητων μεταφορικών μέσων, που έλυσε το πρόβλημα του βάρους και του όγκου του εκδρομικού εξοπλισμού, επέτρεψε την κατασκευή σκηνών, εργαλείων και σκευών ολοένα πιο συνθέτων και πιο αποτελεσματικών, των οποίων όμως η πλήρης αξιοποίηση μπορούσε να γίνει μόνο σε χώρους μόνιμων κ. Έτσι, το κ. έχασε τον χαρακτήρα της αθλητικής άσκησης και μεταμορφώθηκε σε νέο τρόπο οργάνωσης των διακοπών. Οι χώροι για κ. αριθμούν σήμερα δεκάδες χιλιάδες σε όλο τον κόσμο και προσφέρουν στους κατασκηνωτές, εκτός από την άμεση επαφή με τη φύση, και πολύ άνετα μέσα εγκατάστασης, όπως νερό, ηλεκτρικό, υγειονομικές υπηρεσίες, ιατρική περίθαλψη, καταστήματα, εστιατόρια, αθλητικές εγκαταστάσεις κ.ά. Παράλληλα, πληθαίνουν συνεχώς τα πάρκα κ. που προσφέρουν στους τουρίστες σκηνές ήδη στημένες ή μικρά μπανγκαλόου. Τα τελευταία χρόνια αυξήθηκαν και τα τουριστικά χωριά, τα οποία συνδυάζουν τις πιο σύγχρονες ξενοδοχειακές ανέσεις με το ιδιαίτερο πλεονέκτημα του κ., δηλαδή τη διαμονή κοντά στη φύση. Στο μεταξύ αναπτύχθηκαν σημαντικά νέοι τύποι κ., όπως το κ. με τροχόσπιτο (caravanning) και το κ. με ρυμουλκούμενες σκηνές, το στήσιμο των οποίων είναι εύκολο και γρήγορο. Το τουριστικό κάμπινγκ αποτελεί πλέον έναν από τους πιο δημοφιλείς τρόπους διακοπών (φωτ. ΑΠΕ). Οργανωμένη κατασκήνωση νέων (φωτ. ΑΠΕ).

* * *

το

υπαίθρια έκταση, παραλιακή ή και στο εσωτερικό μιας περιοχής, συν. περιφραγμένη και εφοδιασμένη με εγκαταστάσεις φωτισμού, ύδρευσης και υγιεινής, για τη φιλοξενία ειδικής κατηγορίας τουριστών, κυρίως σε αντίσκηνα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. camping].